بررسی ارتباط بین سندرم پاهای بی‌قرار و افسردگی در سالمندان

مقدمه: افسردگی یک بیماری مزمن و شایع در میان سالمندان است. یکی از عوامل خطر احتمالی برای ابتلای به افسردگی، سندرم پاهای بی‌قرار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سندرم پاهای بی‌قرار و افسردگی در سالمندان انجام یافته است. روش: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1394 در 350 نفر از سالمندان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سقز که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند، انجام یافت. با استفاده از پرسشنامه افسردگی سالمندان (GDS)، نمونه ها بر اساس داشتن یا نداشتن افسردگی و همچنین همسان‌سازی از نظر سن، جنس، تحصیلات و شاخص توده بدنی همسان به دو گروه افسرده (175 نفر) و غیرافسرده (175 نفر) تقسیم شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه سندرم پاهای بی‌قرار (IRLSS)، افراد مبتلابه سندرم پاهای بی‌قرار شناسایی شدند. تجزیه ‌و تحلیل داده ها در نسخه 18 نرم افزارSPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آماری من ویتنی-یو، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 37 نفر (21/1درصد) از افراد افسرده و 13 نفر (7/4درصد) از افراد غیرافسرده به سندرم پاهای بی‌قرار مبتلا بودند. بین سندرم پاهای بی‌قرار با افسردگی ارتباط معنی‌داری وجود داشت. شانس سندرم پاهای بی‌قرار در افراد افسرده 3/34برابر افراد غیرافسرده بود(p-value=0.001, OR=3.34, CI 95%=1.71-6.53 )همچنین میزان ابتلا به سندرم پاهای بی‌قرار در زنان به‌ طور معنی‌داری بیش‌تر از مردان بود (0/004=p). نتیجه گیری: بین سندرم پاهای بی‌قرار با افسردگی در سالمندان ارتباط وجود دارد و با توجه به شیوع نسبتاً بالای سندرم پاهای بی‌قرار و ارتباط آن با افسردگی، اجرای روشهای غربالگری جهت شناسایی افراد مبتلا و پیش‌گیری از آن جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش علائم افسردگی سالمندان ضروری به نظر می رسد.